Tłuszczaki u dzieci - kiedy się pojawiają i gdzie najczęściej występują

Choć tłuszczaki kojarzą się zazwyczaj z osobami dorosłymi, mogą pojawić się również u dzieci – nawet bardzo małych. To łagodne zmiany nowotworowe, zbudowane głównie z tkanki tłuszczowej, które rozwijają się powoli i najczęściej nie powodują dolegliwości bólowych. Mimo że zazwyczaj są niegroźne, ich obecność budzi niepokój rodziców – zwłaszcza gdy pojawiają się nagle lub szybko się powiększają.

W jakim wieku mogą wystąpić tłuszczaki?

Tłuszczaki u dzieci mogą wystąpić właściwie w każdym wieku – nawet u niemowląt. Choć nie są częstym zjawiskiem, lekarze spotykają się z nimi już w pierwszych latach życia dziecka. Najwięcej przypadków diagnozuje się jednak u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Zmiany te zazwyczaj mają charakter pojedynczy, ale u niektórych dzieci mogą występować licznie – szczególnie jeśli w rodzinie wcześniej stwierdzano skłonność do takich zmian.

Gdzie najczęściej lokalizują się tłuszczaki u dzieci?

Tłuszczaki zazwyczaj pojawiają się tuż pod skórą, w miejscach, gdzie znajduje się więcej tkanki tłuszczowej. U dzieci najczęściej można je zauważyć:

  • na karku i szyi
  • na plecach
  • w okolicach ramion i ud
  • na tułowie

Zmiany te mają postać miękkich, przesuwalnych guzków, które najczęściej nie powodują bólu. Jednak ich obecność – zwłaszcza w widocznym miejscu – może być powodem stresu dla dziecka i rodziców.

Czy tłuszczak trzeba usuwać?

W większości przypadków tłuszczaki nie stanowią zagrożenia dla zdrowia i nie wymagają pilnego leczenia. Jednak istnieją sytuacje, w których lekarz może zalecić wycięcie tłuszczaka u dziecka – zwłaszcza gdy:

  • zmiana rośnie w szybkim tempie
  • znajduje się w miejscu narażonym na urazy lub ucisk
  • powoduje dyskomfort lub ból
  • budzi wątpliwości co do charakteru

Wycięcie tłuszczaka u dziecka to zazwyczaj krótki i bezpieczny zabieg chirurgiczny, przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym – w zależności od wieku dziecka i lokalizacji zmiany. Decyzję o jego wykonaniu zawsze podejmuje lekarz, po uprzednim badaniu fizykalnym i – w razie potrzeby – wykonaniu USG.